
சில்லென வீசும் பூங்காற்று ஜன்னலின் காதோரம்
ரகசியம் சொன்னது அப்போது தானா ஹா ஹா
ஓசைகள் ஏதும் இல்லாமல் வெயிலின் வண்ணம் தான்
ஓவியம் ஆனது அப்போது தானா ஹா ஹா
வின் மின்கள் யாவும் வந்து பல கண்களாக மாறி
நமை உற்று பார்த்த பொது தானா
நம் சுவாசம் கூட அன்று இரு கைகளாக மாறி
மெல்ல தொட்டு கொண்ட பொது தானா
சில்லென வீசும் பூங்காற்று ஜன்னலின் காதோரம்
ரகசியம் சொன்னது அப்போது தானா ஹா ஹா
ஓசைகள் ஏதும் இல்லாமல் வெயிலின் வண்ணம் தான்
ஓவியம் ஆனது அப்போது தானா ஹா ஹா
தலையணை உள்ளே அன்று நான்
பறவைகள் பாடும் ஓசை கேட்ட பொழுதா
உறங்கிய பொது அன்று என் உடைகளில்
உந்தன் பார்வை உதிர்ந்த்த பொழுதா
மணல்வெளியில் பாதம் கோடி
உன் சுவடை பார்த்த போதா
எப்போது என்னில் கலந்தாய் நீ
சில்லென வீசும் பூங்காற்று ஜன்னலின் காதோரம்
ரகசியம் சொன்னது அப்போது தானா ஹா ஹா
மழை துளி எல்லாம் அன்று
பல நிறங்களில் உந்தன் மீது விழுந்த பொழுதா
பனி துளி உள்ளே அன்று
ஓர் அழகிய வானம் கண்டு ரசித்த பொழுதா
குளிர் இரவில் தென்றல் தீண்ட
உன் விரல் போல் தெரிந்த போதா
எப்போது என்னில் கலந்தாய் நீ
சில்லென வீசும் பூங்காற்று ஜன்னலின் காதோரம்
ரகசியம் சொன்னது அப்போது தானா ஹா ஹா